Dieta przeciwgrzybicza
Spośród wielu diet, nie ma uniwersalnej diety dla wszystkich osób z grzybicą. Dieta powinna być dobrana do indywidualnych potrzeb każdego organizmu. Większość osób chorych na grzybice w początkowych etapach leczenia nie przestrzega diety w wyniku czego dochodzi do zaostrzenia objawów a nawet nawrotu choroby.
Inni natomiast stosują dietę zbyt rygorystycznie, głodząc swój organizm, uzyskują efekt odwrotny do zamierzonego – organizm ulega osłabieniu; spada wydolność systemu odpornościowego; choroba pogłębia się.
W grzybicy ważne jest to, aby odżywianie zapewniło pełne zapotrzebowanie energetyczne organizmu i nie wywołało ubytku wagi, czy też nie spowodowało nadwagi. Najtrudniejszy jest dobór odpowiedniej ilości węglowodanów oraz zachowanie ich proporcji w stosunku do ilości spożywanego tłuszczu.
Spożywając węglowodany połączone z tłuszczem sprzyja nabieraniu wagi, więc osoby z nadwagą powinny ograniczyć ilość tych składników w diecie, na rzecz produktów białkowych, głównie mięsa, które należy wagowo zrównoważyć surówkami z jarzyn.
Osobom ze znaczną niedowagą, zaleca się spożywanie więcej węglowodanów i tłuszczu oraz umiarkowaną ilość białka.
Osoby chore na grzybice, których organizmy nie tolerują glutenu zawartego w zbożach, białka soi czy mięsa wieprzowego, inni mięsa wołowego, grzybów, surówek lub niektórych rodzajów jarzyn. W takim przypadku należy unikać pokarmów, które zakłócają proces trawienia lub wywołują alergię.
Stosowanie prawidłowej diety w początkowym okresie leczenia, przestrzeganie zasad prawidłowego odżywiania, przyczynia się do przywrócenia prawidłowego funkcjonowania systemu odpornościowego i osiągnięcia sukcesu w walce z grzybicą, czego ostatecznym celem jest powrót do zdrowia.
PRODUKTY NIE WSKAZANE W DIECIE
- mąka pszenna i produkty z niej wytwarzane (w tym również chleb)
- cukier pod każdą postacią
- ziemniaki
- cukier
- makarony
- czarna i zielona herbata
- kawa
- alkohol pod jakąkolwiek postacią
- ketchup
- musztarda
- ocet
- majonez
- marynaty wszelkiego rodzaju
- biały ryż
- dżemy i soki owocowe
- miód
- mleko i jego przetwory za wyjątkiem jogurtu naturalnego
- mięso wieprzowe i jego przetwory
- ryby wędzone
- ciasta i wszelkie słodycze
- przyprawy do potraw zawierające glutaminian sodu (Vegeta, Kucharek itp.)
- nie udało mi się jedynie wykluczyć papierosów
- produkt skrobiowe o wysokim IG
- owoców (oprócz cytryn i kwaśnych grejpfrutów) produktów fermentowanych (serów pleśniowych, surowej kiszonej kapusty i ogórków, tofu) czarnej kawy oraz czarnej herbaty żywności panierowanej
- hamburgerów
- chleba graham z pszennej mąki
- krakersy
- masło orzechowe
- margaryny i mixty
- wędlin zawierających konserwanty i MOM, tj. mieszanki zmielonych kości, chrząstek, skóry, itp.
Stosowanie diety zapobiega rozrostowi grzybni drożdżaka. Pozostałości niewchłoniętych cukrów prostych w jelicie cienkim mogą przedostać się do jelita grubego i powodować nadmierny przyrost ilości komórek drożdżaka, wywołując objawy drożdżycy.
Powoduje to, że drożdżaki kiełkują w podłożu jakim jest ściana jelita wytwarzając strzępki grzybni i przeistoczą się w agresywną postać grzyba. Co prawdą grzyb Candida odżywia się substancjami ze strawionych tkanek swojego żywiciela, rym niemniej zastosowanie diety ubogiej w węglowodany ma na celu przywrócenie równowagi w składzie mikroflory jelita grubego oraz poprawę funkcjonowania narządów trawiennych (wątroby i trzustki). Przyczynia się to do poprawy pracy systemu odpornościowego.
Zastosowanie diety ubogiej w węglowodany jest bardzo trudne ze względu na to, że cukier jest czynnikiem uzależniającym i swoim wpływem na psychikę przypomina narkotyk. Jeżeli jest sytuacja że osoba z grzybicą nie może obyć się bez słodzenia, może w początkowym okresie leczenia użyć cukru o nazwie Ksylitol lub Stevia, obojętnego dla organizmu i wydalanego w niezmienionej postaci. Nie w każdym jednak wypadku cukry te są dobrze tolerowane przez organizm.
W diecie nie wolno łączyć białka z węglowodanami, z wyjątkiem surowych albo gotowany jarzyn.
Węglowodany można łączyć wyłącznie z surowymi i gotowanymi jarzynami.
Tłuszcze można dodawać do węglowodanów, białek i warzyw, ale należy pamiętać o tym, że przedłużają ich okres trawienia.
Starać się nie pić płynów przed jedzeniem, w trakcie i zaraz po posiłku – wypite płyny powodują rozcieńczanie soków trawiennych. Spośród wielu diet, nie ma uniwersalnej diety dla wszystkich osób z grzybicą. Dieta powinna być dobrana do indywidualnych potrzeb każdego organizmu. Większość osób chorych na grzybice w początkowych etapach leczenia nie przestrzega diety w wyniku czego dochodzi do zaostrzenia objawów a nawet nawrotu choroby.
Inni natomiast stosują dietę zbyt rygorystycznie, głodząc swój organizm, uzyskują efekt odwrotny do zamierzonego – organizm ulega osłabieniu; spada wydolność systemu odpornościowego; choroba pogłębia się.
W grzybicy ważne jest to, aby odżywianie zapewniło pełne zapotrzebowanie energetyczne organizmu i nie wywołało ubytku wagi, czy też nie spowodowało nadwagi. Najtrudniejszy jest dobór odpowiedniej ilości węglowodanów oraz zachowanie ich proporcji w stosunku do ilości spożywanego tłuszczu.
Spożywając węglowodany połączone z tłuszczem sprzyja nabieraniu wagi, więc osoby z nadwagą powinny ograniczyć ilość tych składników w diecie, na rzecz produktów białkowych, głównie mięsa, które należy wagowo zrównoważyć surówkami z jarzyn.
Osobom ze znaczną niedowagą, zaleca się spożywanie więcej węglowodanów i tłuszczu oraz umiarkowaną ilość białka.
Osoby chore na grzybice, których organizmy nie tolerują glutenu zawartego w zbożach, białka soi czy mięsa wieprzowego, inni mięsa wołowego, grzybów, surówek lub niektórych rodzajów jarzyn. W takim przypadku należy unikać pokarmów, które zakłócają proces trawienia lub wywołują alergię.
Stosowanie prawidłowej diety w początkowym okresie leczenia, przestrzeganie zasad prawidłowego odżywiania, przyczynia się do przywrócenia prawidłowego funkcjonowania systemu odpornościowego i osiągnięcia sukcesu w walce z grzybicą, czego ostatecznym celem jest powrót do zdrowia.
Stosowanie diety zapobiega rozrostowi grzybni drożdżaka. Pozostałości niewchłoniętych cukrów prostych w jelicie cienkim mogą przedostać się do jelita grubego i powodować nadmierny przyrost ilości komórek drożdżaka, wywołując objawy drożdżycy.
Powoduje to, że drożdżaki kiełkują w podłożu jakim jest ściana jelita wytwarzając strzępki grzybni i przeistoczą się w agresywną postać grzyba. Co prawdą grzyb Candida odżywia się substancjami ze strawionych tkanek swojego żywiciela, rym niemniej zastosowanie diety ubogiej w węglowodany ma na celu przywrócenie równowagi w składzie mikroflory jelita grubego oraz poprawę funkcjonowania narządów trawiennych (wątroby i trzustki). Przyczynia się to do poprawy pracy systemu odpornościowego.
Zastosowanie diety ubogiej w węglowodany jest bardzo trudne ze względu na to, że cukier jest czynnikiem uzależniającym i swoim wpływem na psychikę przypomina narkotyk. Jeżeli jest sytuacja że osoba z grzybicą nie może obyć się bez słodzenia, może w początkowym okresie leczenia użyć cukru o nazwie Ksylitol lub Stevia, obojętnego dla organizmu i wydalanego w niezmienionej postaci. Nie w każdym jednak wypadku cukry te są dobrze tolerowane przez organizm.
Podstawowe zasady łączenia składników pokarmowych w diecie antygrzybiczej:
Nie wolno łączyć białka z węglowodanami, z wyjątkiem surowych albo gotowany jarzyn.
Węglowodany można łączyć wyłącznie z surowymi i gotowanymi jarzynami.
Tłuszcze można dodawać do węglowodanów, białek i warzyw, ale należy pamiętać o rym, że przedłużają ich okres trawienia.
Starać się nie pić płynów przed jedzeniem, w trakcie i zaraz po posiłku – wypite płyny powodują rozcieńczanie soków trawiennych, co upośledza proces trawienia.
awiennych, co upośledza proces trawienia.