Dieta przeciwgrzybicza

Spośród wielu diet, nie ma uniwersalnej diety dla wszystkich osób z grzybicą. Dieta powinna być dobrana do indywidualnych potrzeb każdego organizmu. Większość osób chorych na grzybice w początkowych etapach leczenia nie przestrzega diety w wyniku czego  dochodzi do zaostrzenia objawów a nawet nawrotu choroby.
Inni natomiast stosują dietę zbyt rygorystycznie, głodząc swój organizm, uzyskują efekt odwrotny do zamierzonego – organizm ulega osłabieniu; spada wydolność systemu odpornościowego; choroba pogłębia się.
W grzybicy ważne jest to, aby odżywianie zapewniło pełne zapotrzebowanie energetyczne organizmu i nie wywołało ubytku wagi, czy też nie spowodowało nadwagi. Najtrudniejszy jest dobór odpowiedniej ilości węglowodanów oraz zachowanie ich proporcji w stosunku do ilości spożywanego tłuszczu.
Spożywając  węglowodany połączone z tłuszczem sprzyja nabieraniu wagi, więc osoby z nadwagą powinny ograniczyć ilość tych składników w diecie, na rzecz produktów białkowych, głównie mięsa, które należy wagowo zrównoważyć surówkami z jarzyn.
Osobom ze znaczną  niedowagą, zaleca się  spożywanie więcej węglowodanów i tłuszczu oraz umiarkowaną ilość białka.
Osoby chore na grzybice,  których organizmy nie tolerują glutenu zawartego w zbożach, białka soi czy mięsa wieprzowego, inni mięsa wołowego, grzybów, surówek lub niektórych rodzajów jarzyn. W takim przypadku  należy unikać  pokarmów, które zakłócają proces trawienia lub wywołują alergię.
Stosowanie prawidłowej diety w początkowym okresie leczenia, przestrzeganie  zasad prawidłowego odżywiania, przyczynia się do przywrócenia prawidłowego funkcjonowania systemu odpornościowego i osiągnięcia sukcesu w walce z grzybicą, czego ostatecznym celem jest powrót do zdrowia.

PRODUKTY NIE WSKAZANE  W DIECIE

  • mąka pszenna i produkty z niej wytwarzane (w tym również chleb)
  • cukier pod każdą postacią
  • ziemniaki
  • cukier
  • makarony
  • czarna i zielona herbata
  • kawa
  • alkohol pod jakąkolwiek postacią
  • ketchup
  • musztarda
  • ocet
  • majonez
  • marynaty wszelkiego rodzaju
  • biały ryż
  • dżemy i soki owocowe
  • miód
  • mleko i jego przetwory za wyjątkiem jogurtu naturalnego
  • mięso wieprzowe i jego przetwory
  • ryby wędzone
  • ciasta i wszelkie słodycze
  • przyprawy do potraw zawierające glutaminian sodu (Vegeta, Kucharek itp.)
  • nie udało mi się jedynie wykluczyć papierosów
  • produkt skrobiowe o wysokim IG
  • owoców (oprócz cytryn i kwaśnych grejpfrutów)  produktów fermentowanych (serów pleśniowych, surowej kiszonej kapusty i ogórków, tofu)  czarnej kawy oraz czarnej herbaty  żywności panierowanej
  • hamburgerów
  • chleba graham z pszennej mąki
  • krakersy
  • masło orzechowe
  • margaryny i mixty
  • wędlin zawierających konserwanty i MOM, tj. mieszanki zmielonych kości, chrząstek, skóry, itp.


Stosowanie diety  zapobiega rozrostowi grzybni drożdżaka. Pozostałości niewchłoniętych cukrów prostych w jelicie cienkim mogą przedostać się do jelita grubego i powodować nadmierny przyrost ilości komórek drożdżaka, wywołując objawy drożdżycy.
Powoduje to, że drożdżaki kiełkują w podłożu jakim jest ściana jelita wytwarzając strzępki grzybni i przeistoczą się w agresywną postać grzyba. Co prawdą grzyb Candida odżywia się substancjami ze strawionych tkanek swojego żywiciela, rym niemniej zastosowanie diety ubogiej w węglowodany ma na celu przywrócenie równowagi w składzie mikroflory jelita grubego oraz poprawę funkcjonowania narządów trawiennych (wątroby i trzustki). Przyczynia się to do  poprawy pracy systemu odpornościowego.
Zastosowanie diety ubogiej w węglowodany jest bardzo trudne ze względu na to, że cukier jest czynnikiem uzależniającym i swoim wpływem na psychikę przypomina narkotyk. Jeżeli jest sytuacja że osoba z grzybicą nie może obyć się bez słodzenia, może w początkowym okresie leczenia użyć cukru o nazwie Ksylitol lub Stevia, obojętnego dla organizmu i wydalanego w niezmienionej postaci. Nie w każdym jednak wypadku cukry te są dobrze tolerowane przez organizm.

W diecie nie wolno łączyć białka z węglowodanami, z wyjątkiem surowych albo gotowany jarzyn.
Węglowodany można łączyć wyłącznie z surowymi i gotowanymi jarzynami.
Tłuszcze można dodawać do węglowodanów, białek i warzyw, ale należy pamiętać o tym, że przedłużają ich okres trawienia.
Starać się nie pić płynów przed jedzeniem, w trakcie i zaraz po posiłku – wypite płyny powodują rozcieńczanie soków trawiennych. Spośród wielu diet, nie ma uniwersalnej diety dla wszystkich osób z grzybicą. Dieta powinna być dobrana do indywidualnych potrzeb każdego organizmu. Większość osób chorych na grzybice w początkowych etapach leczenia nie przestrzega diety w wyniku czego  dochodzi do zaostrzenia objawów a nawet nawrotu choroby.
Inni natomiast stosują dietę zbyt rygorystycznie, głodząc swój organizm, uzyskują efekt odwrotny do zamierzonego – organizm ulega osłabieniu; spada wydolność systemu odpornościowego; choroba pogłębia się.
W grzybicy ważne jest to, aby odżywianie zapewniło pełne zapotrzebowanie energetyczne organizmu i nie wywołało ubytku wagi, czy też nie spowodowało nadwagi. Najtrudniejszy jest dobór odpowiedniej ilości węglowodanów oraz zachowanie ich proporcji w stosunku do ilości spożywanego tłuszczu.
Spożywając  węglowodany połączone z tłuszczem sprzyja nabieraniu wagi, więc osoby z nadwagą powinny ograniczyć ilość tych składników w diecie, na rzecz produktów białkowych, głównie mięsa, które należy wagowo zrównoważyć surówkami z jarzyn.
Osobom ze znaczną  niedowagą, zaleca się  spożywanie więcej węglowodanów i tłuszczu oraz umiarkowaną ilość białka.
Osoby chore na grzybice,  których organizmy nie tolerują glutenu zawartego w zbożach, białka soi czy mięsa wieprzowego, inni mięsa wołowego, grzybów, surówek lub niektórych rodzajów jarzyn. W takim przypadku  należy unikać  pokarmów, które zakłócają proces trawienia lub wywołują alergię.
Stosowanie prawidłowej diety w początkowym okresie leczenia, przestrzeganie  zasad prawidłowego odżywiania, przyczynia się do przywrócenia prawidłowego funkcjonowania systemu odpornościowego i osiągnięcia sukcesu w walce z grzybicą, czego ostatecznym celem jest powrót do zdrowia.

Stosowanie diety  zapobiega rozrostowi grzybni drożdżaka. Pozostałości niewchłoniętych cukrów prostych w jelicie cienkim mogą przedostać się do jelita grubego i powodować nadmierny przyrost ilości komórek drożdżaka, wywołując objawy drożdżycy.
Powoduje to, że drożdżaki kiełkują w podłożu jakim jest ściana jelita wytwarzając strzępki grzybni i przeistoczą się w agresywną postać grzyba. Co prawdą grzyb Candida odżywia się substancjami ze strawionych tkanek swojego żywiciela, rym niemniej zastosowanie diety ubogiej w węglowodany ma na celu przywrócenie równowagi w składzie mikroflory jelita grubego oraz poprawę funkcjonowania narządów trawiennych (wątroby i trzustki). Przyczynia się to do  poprawy pracy systemu odpornościowego.
Zastosowanie diety ubogiej w węglowodany jest bardzo trudne ze względu na to, że cukier jest czynnikiem uzależniającym i swoim wpływem na psychikę przypomina narkotyk. Jeżeli jest sytuacja że osoba z grzybicą nie może obyć się bez słodzenia, może w początkowym okresie leczenia użyć cukru o nazwie Ksylitol lub Stevia, obojętnego dla organizmu i wydalanego w niezmienionej postaci. Nie w każdym jednak wypadku cukry te są dobrze tolerowane przez organizm.

Podstawowe zasady łączenia składników pokarmowych w diecie antygrzybiczej:
Nie wolno łączyć białka z węglowodanami, z wyjątkiem surowych albo gotowany jarzyn.
Węglowodany można łączyć wyłącznie z surowymi i gotowanymi jarzynami.
Tłuszcze można dodawać do węglowodanów, białek i warzyw, ale należy pamiętać o rym, że przedłużają ich okres trawienia.
Starać się nie pić płynów przed jedzeniem, w trakcie i zaraz po posiłku – wypite płyny powodują rozcieńczanie soków trawiennych, co upośledza proces trawienia.
awiennych, co upośledza proces trawienia.