Kuracja przeciwgrzybicza
Istotnym problemem w trakcie leczenia grzybicy jest pojawienie się nieprzyjemnych objawów ubocznych związanych z kumulacją w organizmie substancji toksycznych z uszkodzonego ciała grzyba. Zwykle trudno jest przewidzieć wszystkie reakcje organizmu na zastosowane leczenie silnie działającymi związkami roślinnymi. Niekorzystne objawy uboczne, jakie pojawiają się w trakcie leczenia, nie są niebezpieczne dla zdrowia, ale wywołują u chorego obawę oraz silny niepokój.
Oto opis tych symptomów oraz przyczyna ich powstania.
OBJAWY DETOKSYKACJI ORGANIZMU
Związki roślinne używane w likwidacji grzyba powodują szybki rozpad jego organizmu i pojawienie się w krwi dużej ilości obcych substancji o właściwościach toksycznych. Kumulacja toksyn wytwarzanych przez grzyba, uwalniających się w trakcie jego rozkładu, oraz substancji odpadowych normalnej przemiany materii w narządach wewnętrznych i w krwi, zakłóca przemianę biochemiczną organizmu oraz wpływa negatywnie na pracę systemu odpornościowego. Toksyny te powinny być wydalane w naturalny sposób przez przewód pokarmowy, nerki, wątrobę, płuca i skórę, ale osłabiony organizm częstokroć nie nadąża z usuwaniem ich w tak dużej ilości. Nie jest to zjawisko groźne, ale bardzo uciążliwe i przykre dla chorego. Wobec nasilających się negatywnych objawów, zalecam czasowe zmniejszenie dawki preparatu roślinnego. W celu łatwiejszego usuwania nagromadzonych toksyn, zalecane jest wypijanie codziennie około 2 litrów dobrej jakościowo wody.
Najczęściej spotykanymi i niepożądanymi objawami związanymi z likwidacją drożdżaka i usuwania z organizmu jego toksyn są:
• złe samopoczucie
• ból i zawroty głowy
• ropny katar
• odpluwanie gęstej, lepkiej wydzieliny o nieprzyjemnym zapachu
• bóle mięśniowe
• biegunka
• ból brzucha
• kołatanie serca
• nadmierna potliwość
• drżenia mięśniowe
• lęk i niepokój
• nadpobudliwość psychiczna
• trudności w koncentracji uwagi
• świąd skóry
• wypryski skórne.
HIPOGLIKEMIA (SPADEK STĘŻENIA CUKRU W KRWI)
Niekorzystnym zjawiskiem, występującym u niektórych ludzi w początkowym okresie leczenia grzybicy, są objawy hipoglikemii, gdy stężenie glukozy w krwi spada poniżej 50 – 60 mg%.
U dużej liczby osób stosujących do tej pory dietę wysokowęglowodanową występuje niestabilność wydzielania insuliny przez trzustkę do krwi, nieadekwatną do rodzaju i ilości spożytego pokarmu. U tych chorych każdy rodzaj pokarmu, bez względu na jego rodzaj, powoduje wydzielanie zbyt dużej lub zbyt małej porcji insuliny do krwi. Wysoki krótkotrwały wzrost ilości cukru w krwi nie wywołuje istotnych objawów fizycznych, natomiast jego spadek wywołuje objawy hipoglikemii. Objawy te manifestują się nieustannym zmęczeniem, spadkiem energii, zmniejszoną sprawnością umysłową, silnym niepokojem, rozdrażnieniem, wzmożoną potliwością, drżeniem i bólami mięśniowymi. W konsekwencji obniża się zdolność człowieka do wykonywania pracy fizycznej i umysłowej.
Jednak niskie stężenie cukru w krwi bardziej osłabia sprawność umysłową niż zdrowie fizyczne, ponieważ komórki mózgu są szczególnie wrażliwe na brak glukozy. Niekorzystne objawy związane z tym zjawiskiem są niekiedy są tak silne, że budzą u chorego poważny niepokój.
Wyraźnie wzrasta wtedy chęć jedzenia słodyczy i produktów wysokowęglowodanowych. Dlatego zawsze w przypadkach nadmiernego apetytu na słodycze należy wprowadzić do leczenia probiotyki i zastosować preparaty chromu organicznego, które łagodzą wyżej opisane objawy.
Wprowadzenie diety niskowęglowodanowej ma na celu zahamowanie rozwoju drożdżaka w obrębie światła jelita, ale dieta ta w początkowym okresie może pogłębić zjawisko hipoglikemii, która utrzymywać się może do czasu powrotu prawidłowego wydzielania insuliny przez trzustkę, a co się z tym wiąże – uzyskania stabilnego stężenia cukru w krwi. Można to osiągnąć w okresie 4 – 5 miesięcy eliminując z diety cukier i wszelkie jego przetwory, produkty skrobiowe o wysokim indeksie glikemicznym oraz zmieniając sposób łączenia poszczególnych składników pokarmowych.
W regulacji prawidłowej ilości cukru w krwi niezwykle ważną rolę odgrywa biotyna (witamina H), która współuczestniczy w syntezie glukozy w wątrobie. Jest ona wytwarzana przy udziale flory jelitowej. Dlatego zaburzenia ilościowe i jakościowe dotyczące mikroflory jelit mogą prowadzić do niedoboru tej witaminy i w konsekwencji do hipoglikemii.
Należy też pamiętać, że suplementacja biotyną bez inozytolu (witamina z grupy B) może spowodować uszkodzenie komórek wątroby.
Picie alkoholu w trakcie kuracji przeciwgrzybiczej oraz alkohole produkowane przez grzyby Candida – etanol i arabinol, mogą hamować wątrobową syntezę glukozy i przyczynić się pośrednio do pogłębienia hipoglikemii.
Zaburzenia składu mikroflory jelitowej mogą prowadzić do upośledzenia funkcji tarczycy w wydzielaniu przez nią hormonów, co u kobiet skutkuje obniżeniem zdolności wątroby do unieczynniania estrogenów i wzrostu ich stężenia w krwi. Ze względu na to, że estrogeny uwrażliwiają komórki na insulinę – cukier jest zbyt szybko wchłaniany do wnętrza komórek, a konsekwengą tych zaburzeń jest większa u kobiet niż u mężczyzn skłonność do hipoglikemii.
Kwas winowy produkowany przez grzyby hamuje wytwarzanie glukozy i ciekawe jest to, że zwiększone wytwarzanie kwasu winowego stwierdza się u chorych na fibromialgię (uogólniony, długotrwały ból oraz tkliwość w typowych bolesnych punktach). Warto więc zastanowić się nad tym, czy nie jest to choroba o podłożu grzybiczym.
Polecamy: Dieta zgodna z grupa krwi