Ogólnoustrojowa

Grzybica ogólnoustrojowa to stan w którym  system odpornościowy organizmu jest osłabiony, nie chroni organizmu przed zakażeniem grzybem, stad grzyb ma duże pole manewru wkraczając do organizmu zasiedla stopniowo kolejne narządy.

Grzybice ogólnoustrojowa zazwyczaj wywołuje drożdżak Candida albicans.

Zakażenia grzybicze ogólnoustrojowe należy do schorzeń niebezpiecznych, ze względu na to że schorzenie jest ciężkie do wykrycia  w początkowej fazie rozwoju,  uaktywnia się przez inne objawy sugerujące nerwice, alergie, przewlekłe za­palenie zatok przynosowych, refluks żołądkowo-przełykowy bądź dwunastniczo-żołądkowy, zespół jelita drażliwego, grzybice paznokci czy też skóry, infekcje wirusowe bakteryjne.

Proces leczenia grzybicy ogólnoustrojowej jest długotrwały i wy­maga wielu wyrzeczeń, ale wyleczenie tej podstępnej i niezwykle niebezpiecznej choroby jest możliwe!

Pierwszym  źródłem zakażenia grzybem Candida jest jelito grube, choć zakażenie może pochodzić z innego miejsca. W sprzyjających warunkach grzybnia rozrasta się, przerasta wszyst­kie tkanki i narządy organizmu żywiciela, oprócz okostnej.

Bardzo duży wpływ na rozwój grzybicy ma sposób odżywiania się. Nieprawidłowe żywienie, dieta, często niedożywienie może spowodować przemijające lub przewlekłe zaburzenia odporności organizmu. Niedobór w o w organizmie wszystkich składników odżywczych lub pojedynczych składników spowodowany ich niską podażą w pożywieniu – białek, węglowodanów, tłuszczów, błon­nika roślinnego, witamin i związków mineralnych jak również zaburzenia ich wchłaniania w jelitach spowodowane różnymi czynnikami np.: niestrawnością, zaburzeniami w wydzie­laniu soków trawiennych przez żołądek, trzustkę i wątrobę, itd.

Nadużywanie cukru i jego przetworów, a także wysoko przetworzonych produktów skrobiowych to główna przyczyna drożdżycy, następnie grzybicy.  Produkty wysoko przetworzone nie zawierają błonnika stanowiącego niezbędne podłoże do hodowli bakterii acidofilnych w jelicie grubym, a spadek liczby tych bakterii powoduje niedobór produkowanych przez nie witamin. W procesie metabolizmu cukrów po­wstają toksyczne produkty przemiany materii, a ich wydalenie wy­maga udziału dużej ilości witamin i minerałów. Ponieważ produk­ty wysoko przetworzone nie zawierają dostatecznej ilości witamin, organizm jest zmuszony sięgnąć po nie do rezerw zmagazynowanych w wątrobie, a jeśli tych rezerw nie ma – zabiera witaminy i minerały z rezerw tkankowych. W efekcie niedoboru witamin i minerałów w tkankach pojawiają się komórki nie w pełni ukształtowane, osła­bione, bardziej podatne na enzymatyczny atak grzyba Candida, niż komórki zdrowe, zaś spadek odporności spowodowany niedo­borem witamin eliminuje ostatni czynnik zapobiegający rozwojowi tego grzyba.

Na zakażenie ogólnoustrojowe również sprzyja oddziaływanie stresu, które  wpływa destrukcyjnie na system odpornościowy, w związku z czym osoby żyjące w ciągłym stresie psychicznym są bardziej podatne na rozmaite choroby, w zwalczanie których układ odpornościowy jest szcze­gólnie mocno zaangażowany.

OBJAWY
Objawy grzybicy ogólnoustrojowej pojawiają się okresowo jako wynik zaostrzenia choroby, na przy­kład w trakcie i po kuracji antybiotykowej, jako efekt diety bogatej w oczyszczone węglowodany oraz przy każdym osłabieniu syste­mu odpornościowego. Po ustąpieniu podstawowych objawów cho­robowych, organizm zaczyna odrabiać straty i pewną część grzybów likwiduje, a część pozostaje jako ślad infekcji ogólnoustrojowej, z którą w danej chwili organizm nie był w stanie walczyć i wygrać tej walki.

W wyniku zaostrzenia objawów grzybicy wpływa – krok po kroku – na systematyczne przerastanie organizmu grzybnią grzyba Candida,

Rozwój grzybicy  ogólnoustrojowej wywołanej przez grzyby Candida można podzielić na pięć etapów:

1. Osłabienie systemu odpornościowego, pow­stanie osłabionych komórek w tkance błony śluzowej jelita grubego, taki stan rzeczy sprzyja na to  by drożdżaki Candida zakiełkowały, rozrosły się w grzybnię i zapo­czątkowały proces chorobowy, zwany grzybicą jelita grubego.

Dopóki system odpornościowy nie jest zanadto obciążony zwal­czaniem infekcji przebiegającej w innym miejscu organizmu, dopóty organizm, poprzez rozszerzenie drobnych naczyń krwionośnych, (zmieniających barwę śluzówki z matowej na żywoczerwoną) gro­madzi w pobliżu wrót zakażenia dużą liczbę białych krwinek, które niszczą drobnoustroje w miejscu zakażenia, nie dopuszczając do zakażenia nimi całego organizmu.

Na tym etapie spokojny   drożdżak zmienia się w agre­sywnego grzyba-pasożyta.

2.  Na tym etapie, drożdżaki Candida wykorzystując chwilowe osłabienie organizmu, przedostają się przez wrota zakażenia, (najczęściej w jelitach), nie napotykając oporu ze strony systemu odpornościo­wego, są zabierane z prądem krwi i roznoszone po całym organizmie, gdzie szukają dogodnego miejsca do zakiełkowania i przeistocze­nia się w grzyby.

Towarzyszące temu procesowi objawy są, następujące, ale nie jest powiedziane, że u każdego muszą się pojawić:

• pleśniawki w jamy ustnej
• zakażenie układu moczo­wego
• grzybicze zapalenie pochwy
• nasilone objawy zespołu napię­cia przedmiesiączkowego (PMS)
• wysypki skórne i trądzik
• alergie: pokarmowe, na kurz, pleśnie i popularne środki chemiczne używane w gospodarstwie domowym oraz na substancje chemiczne zawarte w aerozolach, a także na zapach tanich perfum
• skłonność do prze­ziębień, zapaleń gardła i angin
• suchy kaszel
• częste zapalenia oskrzeli
• przewlekły nieżyt zatok obocznych nosa
• zapalenia płuc na tle grzybiczym (najczęściej błędnie rozpoznawane jako bakte­ryjne, a zastosowane antybiotyki przeciwbakteryjne przyspieszają rozwój grzybicy ogólnoustrojowej

Mogą również pojawić się objawy:

• bóle głowy
• migreny
• bóle mięśni i ścięgien
• zespół przewlekłego zmęczenia
• grzybica paznokci
• łuszczyca
• bóle reumatyczne

3. W tym etapie grzyb, wykorzy­stując kolejne osłabienie systemu odpornościowego, z drożdżaków kiełkujących w różnych miejscach organizmu rozrastają się grzybnie emitujące do organizmu toksyczne produkty przemiany materii, podtruwające mózg.

Na tym etapie pojawić mogą się:

• zaburzenia koncentracji i brak możliwości skupienia uwagi
• utrata nabytych zdolności, np. gry na instrumen­tach
• nienadążanie za tokiem myśli naszych rozmówców
• wypa­danie słów
• niezrozumienie zdań i zastępowanie ich innymi zna­czeniami
• roztargnienie i zapominalskość
• niczym nieuzasadniona złość
• agresja w stosunku do otoczenia
• trudności w zapamięty­waniu i zaniki pamięci
• myśli o śmierci
• głęboka depresja i myśli samobójcze
• stany lękowe i nerwowość
• fobie
• bezsenność
• kosz­mary senne
• chrapanie i zaburzenia oddychania, tzw. bezdechy

4. Etap ten charakteryzuje sie  zaburzoną pracą narządów wewnętrznych oraz funkcji gruczołów wydzielania wewnętrznego pojawiają się objawy ze strony układu pokarmowego: wzdęcia, gazy, wymioty, biegunki lub zaparcia stolca. Zespół przewlekłego zmęczenia może być tak nasilony, że często chory nie jest zdolny do wykonywania jakiegokolwiek wysił­ku fizycznego i psychicznego, a w skrajnych wypadkach nie jest w stanie utrzymać głowy na odpowiednim poziomie. Mogą także pojawiać się wysypki skórne pod różną postacią i o różnym nasi­leniu. Ilość komórek drożdży we krwi może być tak duża, że są w stanie zablokować krwionośne naczynia włosowate. Obrazem tego może być toksemia organizmu, a jej objawami obniżenie tempera­tury ciała, zimne poty, niemiarowość i przyspieszenie pracy serca (tachykardia), uczucie duszności, przyśpieszenie oddychania (hiperwentylacja) oraz napady lęku.

Spada wydolność systemu odpornościowego. Organizm staje się niemal całkowicie bezbronny, podatny na infekcje wirusowe i bakteryjne.

5. Posocznica drożdżaków lub sepsa. Zakażenie obejmuje wszystkie narządy wewnętrzne i nawet po podjęciu dzia­łań diagnostycznych oraz intensywnego leczenia polegającego na zniszczeniu grzyba Candida albicans, a także wzmocnieniu sił od­pornościowych organizmu, połowa przypadków kończy się śmiercią.

Miejscowe leczenie objawów grzybicy – bez usu­nięcia grzybicy ogólnoustrojowej -jest pozbawione sensu

Leczenie grzybicy może mieć długotrwały przebieg. W czasie wielu lat bytowania grzyba w organizmie może dojść do zaburzenia funkcjonowania narządów wewnętrznych. Im wcześniej zostanie rozpoczęta kuracja przeciwgrzybiczna tym jest większa szansa na powrót do zdrowia i mniejszy uszczerbek w funkcjonowaniu organizmu. Kurację należy rozpocząć od likwidacji drożdżycy jelita grubego, nadżerek w błonie śluzowej układu pokarmowego oraz usunięcie grzyba z organizmu.